Kultura

Klub čitalaca kineske književnosti u Požarevcu

FOTO: Narodna biblioteka „Ilija M. Petrović“

FOTO: Narodna biblioteka „Ilija M. Petrović“

Drugi susret Kluba čitalaca kineske književnosti, osnovanog pod pokroviteljstvom Udruženja književnika NR Kine i u saradnji sa kineskim izdavačem „Kineske publikacije“ je u ponedeljak, 12. septembra, „Geopoetika“ organizovala zajedno sa Narodnom bibliotekom „Ilija M. Petrović“ iz Požarevca. Tom prilikom, profesorka Filološkog fakulteta i književna prevoditeljka Mirjana Pavlović održala je predavanje pod naslovom „Sa ove strane mosta: kineska književnost na srpskom jeziku“. Moderator programa bila je Vera Zarić Mitrović, direktorka biblioteke.

Ovom prilikom, u Svečanoj sali Narodne biblioteke „Ilija M. Petrović“ u Požarevcu, Mirjana Pavlović je istakla da je prevodna književnost „vrlo važan segment interkulturnog dijaloga, jer ona predstavlja svojevrstan most pomoću kojeg možemo lakše doprti do duše drugog naroda, u ovom slučaju kineskog“. Tokom predavanja upoznala je publiku sa osnovnim konturama razvoja savremene kineske književnosti, sa posebnim naglaskom na stvaralaštvu osamdesetih i devedesetih godina prošlog veka u vidu takozvane književnosti rana ili ožiljaka (Džang Sijenlijangov roman „Pola muškarca je žena“) i, u književnom smislu vrlo plodonosne, književnosti traženja korena (A Čeng „Tri kralja“, Han Šaogung „Rečnik mesta Maćao“, Alai „Crveni makovi“), kojom su se kineski autori uspešno „vratili izvorno kineskom kulturnom nasleđu“ i zauzeli „ravnopravno mesto u dijalogu sa drugim kulturama“.

Pored stvaralaca tih književnih poetika, na srpskom jeziku, prema rečima Mirjane Pavlović, možemo pročitati i raznovrsna dela žanrovske književnosti, kao što su špijunski roman Mai Đaa „Šifra Solomon“, naučnofantastični romani svetski priznatog Liu Cisina, biografski roman Čen Danjan „Šangajska lepotica“, kao i dela najuticajnih mlađih spisateljica, kao što su pripovetke Džang Juežan, „Deset ljubavi“ ili romani Lu Min. Posebnu pažnju Pavlović je posvetila dvojici najprevođenijih pisaca na srpski jezik – nobelovcu Mo Jenu (prevedeno osam romana) i jednom od najuticajnijih kineskih književnika, Ju Huau (prevedeno šest knjiga). „Iako se stilski razlikuju,“ zaključila je Pavlović, „oba pisca su sklona smelom eksperimentisanju sa narativnom formom, imaju jedinstven stil pisanja i sopstveni glas. Obojicu prvenstveno zanimaju etičke i emotivne dileme običnog čoveka iz naroda, ali u prvi plan uvek ističu njegovu vitalnost i nepokolebljivu borbu za opstanak sa kojom se suočava u vrtlogu nepredvidivog toka istorije“. U predavanju je dat poseban osvrt i na novelu „Žene i konkubine“ („Geopoetika“) odličnog Su Tonga, koji u svojoj prozi vrlo duboko zadire u psihologiju žena, kao i na roman „Pesma o večnoj seti“ danas najznamenitije kineske spisateljice Vang Anji, koji predstavlja svojevrsnu odu kosmopolitskom gradu Šangaju.

Pavlović je istakla da su kod nas prevedeni uglavnom afirmisani kineski pisci i smatra vrlo važnim da su bar neki autori, kao što je to slučaj sa Mo Jenom (izdanja „Lagune“ i „Portalibrisa“) i Ju Huaom („Geopoetika“) predstavljeni njihovim širim književnim opusom, jer samo na taj način možemo jasnije sagledati stvaralački put pojedinih pisaca i kontinuitet u razvoju kineske književnosti koja već odavno predstavlja vrlo važan segment svetske književnosti.

Predavanje je zainteresovano pratila brojna publika, koja je svojim pitanjima inicirala živ dijalog.