BBC News

Šta je posao gradonačelnika i da li je Beograd izuzetak

Iako Zakon o lokalnoj samoupravi propisuje šest glavnih nadležnosti predsednika opština i gradonačelnika, statuti lokalnih samouprava i drugi zakoni mogu znatno da prošire obim ovlašćenja.

Aleksandar Šapić
Fonet
Aleksandar Šapić, gradonačelnik Beograda

Kada je gradonačelnik Beograda Aleksandar Šapić najavio da će autobusi javnog prevoza ubuduće biti „nemanjićko i vizantijsko" plavi, a ne „soc crveni", mnogi su se zapitali da li on može da donese takvu odluku bez saglasnosti gradskih odbornika.

Slično je bilo i kada je govorio o izmeštanju posmrtnih ostataka Josipa Broza Tita ili podizanju spomenika Dragoljubu Mihailoviću, vođi četničkog pokreta u Jugoslaviji tokom Drugog svetskog rata.

Odluku o boji vozila gradskog prevoza doneo je „Grad", kazao je Šapić 8. oktobra, ne navodeći konkretan gradski organ, ali u Službenom listu ona još nije objavljena i na prethodnom skupštinskom zasedanju u septembru o tome nije odlučivano.

Gradonačelnik u ovom slučaju „može da bude samo predlagač, a odluku donosi skupština", kaže Zoran Alimpić, koji je tokom 2007. i 2008. godine bio vršilac dužnosti gradonačelnika Beograda.

„On i kaže da je tu odluku doneo 'Grad', jer je to nadležnost skupštine, koja u ovom slučaju mora da usvoji novi sadržaj ugovora grada sa javnim i privatnim prevoznicima", dodaje za BBC na srpskom.

Ni u drugim slučajevima gradonačelnik „nema velike nadležnosti", ali je „njegova simbolična uloga, naročito u zemlji kao što je Srbija, izuzetno velika", smatra Alimpić.

Gradonačelnik, poput predsednika opština u Srbiji, jedan je od glavnih organa izvršne vlasti lokalne samouprave i posao mu je da sprovodi odluke skupštine, propisuje Zakon o lokalnoj samoupravi.

Nadležnosti gradonačelnika Beograda regulisane su Zakonom o glavnom gradu, a statuti lokalnih samouprava bliže određuju ovlašćenja čelnika.

Uprkos tome, funkcija gradonačelnika „nije samo protokolarna", pre svega jer je „isključivi izvršilac budžeta lokalne samouprave", kaže Miloš Mucok iz Stalne konferencije gradova i opština Srbije (SGKO) za BBC na srpskom.

U Srbiji „ni formalno, ni praktično nema razlika" u ovlašćenjima gradonačelnika i predsednika opština, dodaje.

„Ni nadležnosti gradonačelnika Beograda ne razlikuju se značajno, iako statuti lokalnih samouprava mogu da daju dodatne nadležnosti", objašnjava šef Odeljenja za upravljanje organizacijom i ljudskim resursima u SGKO.

Koja su ovlašćenja gradonačelnika?

Prema Zakonu o lokalnoj samoupravi, izvršna vlast leži u rukama gradonačelnika ili predsednika opština, kao i gradskih i opštinskih veća, što su pandani vladi na državnom nivou.

Zakon propisuje šest osnovnih nadležnosti gradonačelnika i predsednika opština.

  • Predstavljanje i zastupnje opštine ili grada

Ovom nadležnošću gradonačečnik postaje „ovlašćeno lice grada u pravnom prometu", objašnjava Miloš Mucok.

„To bi bio pandan direktoru nekog preduzeća u tom smislu da potpisuje ugovore u ime grada i donosi pojedinačna akta.

„'Predstavljanje' se odnosi i na to da on grad ili opštinu na protokolaran način", dodaje Mucok.

  • Predlaganje rešenja pitanja o kojima odlučuje skupština

Ovu funkciju gradonačelnici i predsednici opština obavljaju kroz Gradsko ili Opštinsko veće, kojim predsedavaju.

„Kroz Veće prolaze akti koji idu u skupštinu na izglasavanje, a pripremu akata radi opštinska uprava.

„Njegova uloga kao predsednika Veća je da razmatra ta akta o kojima posle odlučuje skupština", objašnjava Mucok.

  • Uloga naredbodavca za izvršenje budžeta

Dok su priprema, izrada i usvajanje budžeta lokalne samouprave u rukama skupštine, glavnu reč u njegovom sprovođenju ima gradonačelnik ili predsednik opštine.

On je „formalno naredbodavac i potpisuje odluku" o sprovođenju direktne raspodeli novca, ali je njegova uloga „vrlo ograničena", smatra Zoran Alimpić.

„Tu je opet stvarna moć skupštine i nema mnogo prostora za gradonačelnika da samostalno odlučuje", dodaje.

zgrada opštine Palilula
BBC

Ovo ovlašćenje je najznačajnije od svih na raspolaganju gradonačelniku, kaže Mucok.

„Ima li važnije osobe od one koja drži kasu u rukama?", pita.

  • Usmeravanje i usklađivanje rada opštinske uprave

U opštinskoj ili gradskoj upravi, izvršnom organu lokalne samouprave, zaposleni su profesionalci, čijim radom rukovodi načelnik.

Njega bira Veće na javnom konkursu na period od pet godina, za razliku od skupštine i gradonačelnika, čiji je mandat 12 meseci kraći.

„Tako se njegov mandat preklapa sa različitim političkim sastavima skupštine i uprava dobija kontinuitet bez obzira na političku opciju na vlasti", kaže Alimpić.

Ovlašćenje gradonačelnika da „usmerava i usklađuje" rad uprave u Srbiji je „načelno", jer on nema direktan mehanizam kontrole u ovom slučaju, priča Miloš Mucok.

„Primer korišćenja ovog ovlašćenja bi bilo, na primer, uvođenje obaveze uprave da na upite građana odgovara u određenom roku, što smo imali u više gradova i opština u Srbiji", kaže.

  • Donošenje pojedinačnih akata po zakonu, statutu ili odluci skupštine

Akti koje donose gradonačelnici i predsednici opština su rešenja, zaključci i odluke.

„On zaključuje i ugovore u ime lokalne samouprave, koji mogu da proizilaze iz odluke skupštine ili, ako je utvrđeno tako, moraju da prođu skupštinsku proceduru", dodaje Miloš Mucok.

  • Drugi poslovi utvrđeni statutom i aktima opštine

Ovi poslovi i nadležnosti razlikuju se u gradovima i opštinama, i nisu jasno definisani Zakonom o lokalnoj samoupravi.

Kako se Beograd razlikuje od drugih gradova?

Dok Zakon o lokalnoj samoupravi predviđa šest osnovnih ovlašćenja gradonačelnika, Zakon o glavnom gradu utvrđuje jednu više za čelnika gradske vlasti u Beogradu.

Ona se sastoji u „neposrednom izvršavanju i staranju o izvršavanju odluka i drugih akata Skupštine grada".

Skupština grada donosi opšte akte, a gradonačelnik ih sprovodi donošenjem pojedinačnih objašnjava Mucok.

„U prirodi tih akata se oslikava i glavna razlika između njega i skupštine, kao izvršne i zakonodavne vlasti", dodaje Mucok.

Ali, Statut grada sadrži i ovlašćenja koja gradonačelniku propisuju drugi, sektorski zakoni, čime ovlašćenja postaju „dosta šira" od onoga što se navodi u Zakonu o lokalnoj samoupravi, kaže.

„Tako gradonačelnik proglašava vanredne situacije i u tim slučajevima je vrhovni komandant lokalne samouprave, što propisuje Zakon o smanjenju rizika od katastrofa i upravljanju vanrednim situacijama", navodi primer.

Gradonačelnik Beograda postavlja i razrešava njegove pomoćnike, aktom obrazuje službe za internu reviziju i budžetsku inspekciju, osniva budžetski fond i zaključuje ugovore za ustanove i preduzeća čiji je osnivač grad.

Donosi Plan energetske efikasnosti i akt kojim se reguliše nadoknada za predškolsko obrazovanje dece, utvrđuje cene usluga grada, zaključuje ugovore o pribavljanju i raspolaganju stvarima u vlasništvu grada, kao i oduzimanju prava korišćenja na stvari u gradskoj svojini i otuđenju i davanju u zakup građevinskog zemljišta.

Gradonačelnik Beograda zaključuje ugovore o donacijama, donosi odluku o proglašenju dana žalosti i odlučuje ko može da bude sahranjen u Aleji zaslužnih građana, dodaje Alimpić, koji je na ovoj funkciji bio pre 16 godina.


BBC na srpskom je od sada i na Jutjubu, pratite nas OVDE.


Kako se biraju gradonačelnici i predsednici opština?

Do 2008. godine gradonačelnici i predsednici opština u Srbiji birani su neposredno - glasalo se za konkretnog kandidata za tu funkciju.

Iako i danas političke partije tokom kampanja za lokalne izbore neretko ističu kandidate za ta mesta, već 16 godina se glasa za liste na kojima su budući lokalni odbornici.

Gradonačelnike u Srbiji biraju skupštine gradova na predlog predsednika skupštine prostom većinom glasova na period od četiri godine, navodi se u Zakonu o lokalnoj samoupravi.

Gradonačelnik predlaže kandidata za svog zamenika i on se bira istom skupštinskom procedurom.

Dok su nadležnosti posle promene modela izbora ostale iste, položaj gradonačelnika i predsednika opština se u Srbiji promenio posle 2008. godine, smatra Danijel Dašić, predsednik nevladinog udruženja Pravilo (PraviLaw).

„U Srbiji se danas vrlo retko dešava da gradonačelnici dolaze u konflikt sa većinom u skupštini, koja im daje neku vrstu sigurnosti i potpore, ali ih istovremeno i ograničava.

„Kada je bio direktno biran, gradonačelnik je imao veću težinu, moć da ima stav i sopstveni način rada, dok sada dosta više zavisi od centralnog nivoa vlasti ili centrale njegove političke opcije na državnom nivou", kaže.


Pratite nas na Fejsbuku, Tviteru, Instagramu, Jutjubu i Vajberu. Ako imate predlog teme za nas, javite se na [email protected]