Životni i stvaralački put Mirka Kovača

Proslavljeni autor žestoke, čulne, dramski razgranate i slojevite proze u romanima Gubilište, Ruganje s dušom, Moja sestra Elida, Životopis Malvine Trifković, te Ninovom nagradom ovenčanom – Vrata od utrobe, u delu Vrijeme koje se udaljava osvrće se na svoje detinjstvo, porodično stablo i nedaće najbližih i na doba kada se osamostalio i krenuo u svet tražeći smisao vlastite egzistencije.

Nad njegovom porodicom nadvijaju se turbulentni istorijski događaji, koji će ostaviti velikog traga i na njegovo kasnije stvaralaštvo. Mirko Kovač (1938-2013) se, dok se nije afirmisao kao pisac, bavio raznim poslovima, ali je knjiga – zavodljivi svet imaginacije brojnih pisaca i pesnika – bila uvek njegova strast, uteha i putokaz ka vlastitom uranjanju u umetnost pisanja.

U ovom opojnom i magičnom štivu na blizu 600 stranica, pratimo trnovit put mladog pisca koji od početka svojom hrabrošću, tvrdoglavošću i subverzivnim pristupom, u kome dominira želja za što realističnijom rekonstrukcijom života koji posmatra i živi, uzburkava duhove, politički establišment i moćnike, i zbog takvog beskrupuloznog stava i poetike, tovari na svoja pleća brojne neprijatelje, koji su spremni da ga kazne i zabrane.

Kroz ovu sjajnu knjigu memoara defiluju brojne poznate ličnosti iz umetničkog, društvenog i političkog života tokom 60-ih, preko 70-ih i 80-ih, pa sve do početka 90-ih, kada pisac, zbog brojnih problema, vlastite ugroženosti i bujanja nacionalizma, napušta Srbiju.

Posle toga, sve do smrti, 19. avgusta 2013. godine, pisac je više od dve decenije živeo u Rovinju, gde je nastavio da stvara. Taj period obeležile su njegove knjige Kristalne rešetke, Grad u zrcalu, Ruže za Nives Koen.

Mirko Kovač dao je značajan doprinos i kao scenarista nekih velikih jugoslovenskih filmova, a naročito je bila uspešna njegova saradnja sa Lordanom Zafranovićem i Krstom Papićem.